Onze toe­komst wordt vaak door omstandigheden gemaakt, anders dan wij zouden willen. Dat leren we in deze Coronacrisis weer eens!

Wij denken dat wij alles ZELF kunnen, dat we voor elk probleem een oplossing kunnen bedenken. De gezondheidszorg heeft de laatste 100 jaar gelukkig enorme stappen gezet, waardoor we veel minder bedreigd worden door ziekte.

Dat is een zegen !!! Maar de valkuil daarbij is dat we gaan denken dat we het leven zelf in de hand hebben. Dat we onze toekomst zelf in handen hebben. Dat we de dood kunnen uitstellen en misschien zelfs kunnen afschaffen. Corona drukt ons met de neus op de feiten: dat kunnen we niet… Als wij denken dat wij het leven zelf in de hand hebben en er geen rekening mee houden dat je altijd iets kan overkomen, dan hou je jezelf voor de gek. Ons leven is en blijft kwetsbaar. Dat maakt ons bescheiden. Dat doet ons beseffen dat we niet ons hele leven zelf in de hand hebben. Dat we niet alle kennis in pacht hebben.

Deze week las ik een prachtig getuigenis van een Italiaanse arts. Een atheïst in hart en nieren… Hij zegt in het interview: 'Nooit in mijn donkerste nachtmerries had ik me kunnen voorstellen wat ik gezien en ervaren heb hier in ons ziekenhuis.  In het begin waren er een paar patiënten, even later tientallen en nu honderden.
Tot twee weken geleden waren mijn collega's en ik atheïsten; dat was normaal, omdat we artsen zijn en we hebben geleerd dat wetenschap de aanwezigheid van God uitsluit.
Ik lachte altijd als mijn ouders naar de kerk gingen.

Negen dagen geleden kwam een 75-jarige priester bij ons. Een hele aardige man met ernstige ademhalings-problemen. Hij had een bijbeltje bij zich, en we waren onder de indruk dat hij die aan de stervenden voorlas en hun handen vasthield.

Na al deze weken moeten wij toegeven: wij als mens hebben onze grenzen bereikt, dit is alles wat we kunnen doen en er sterven elke dag meer en meer mensen.
Twee collega's zijn overleden en anderen zijn besmet.

We hebben ons gerealiseerd dat wij beperkt zijn in ons kunnen. We hebben God nodig. We beginnen Hem om hulp te vragen…  en we kunnen bijna niet geloven dat we als atheïsten nu elke dag op zoek zijn naar Gods liefde en ontferming, zodat we er helemaal voor de zieken kunnen zijn.

Gisteren stierf de priester, die ons VREDE heeft gebracht, vertrouwen en hoop. Ik ben blij dat ik tot God ben teruggekeerd, terwijl ik omringd ben door het lijden en de dood van mijn medemensen.'

Ik ben blij dat ik tot God ben teruggekeerd. Een prachtig getuigenis van deze arts!

religion 3452582 1920Vertrouw je toe aan God! Stel je hoop op Hem. Zoals wordt bezongen in een lied van Taize.

Behoed mij, o God,
ik vertrouw op U.
U wijst mij de weg ten leven.
Bij U is vreugde,
blijvende vreugde.

Beluister het lied in Duitstalige versie hier:   https://www.youtube.com/watch?v=S6-UneKFn2I