Velen zullen de boodschap van onze premier op de tv met gemengde gevoelens
hebben aanhoort.

Sommigen gerustgesteld omdat er heel kleine stapjes worden gezet
naar een meer normalere situatie.
Anderen teleurgesteld omdat het voor hun gevoel te langzaam gaat
en daarmee de economie in gevaar komt.
Niemand kan zeggen wat de genomen beslissingen voor de toekomst
zullen betekenen.
Toch weten we dat er heel veel mensen ziek zijn en er hard voor hen
wordt gevochten in de ziekenhuizen.
Daarnaast zijn er heel veel mensen in de verpleeg- en verzorgingshuizen
die op die plek vechten voor hun leven.
Voor hen komt er gelukkig steeds meer aandacht in de media.
Al deze zieken missen hun naasten en deze naasten hebben het zwaar,
zijn verdrietig om wat hun dierbaren moeten doorstaan.
Dat doet pijn, heel veel pijn.
Ik hoop dat het een troost mag zijn voor ons allen dat onze God nabij is.
Dat Hij er is voor onze zieken en voor hun dierbaren,
voor allen die, op welke manier ook, getroffen zijn door het coronavirus.
Dat Hij voelbaar aanwezig is in al die mensen die proberen er te zijn
voor hun medemensen.
Een God die liefde is en ons draagt, heel het leven dat ons gegeven is.
Wilhelmien Wichers Schreur, pw.

Als het leven soms pijn doet
Als het leven soms pijn doet
en de storm gaat tekeer
in een tijd van moeite en verdriet.
Alsof de zon niet meer opkomt
en het altijd donker blijft
en de ochtend het daglicht
nooit meer ziet.

Juist op die momenten
als het echt niet meer gaat,
laat me dan merken, laat me voelen,
dat U werkelijk bestaat.
Dat Uw armen om mij heen zijn
en Uw liefde mij omgeeft.
Dat ik zal zien, als ik terugkijk,
dat U mij gedragen heeft.

Als ik kom met al mijn vragen,
met mijn twijfels en mijn pijn,
met mijn angst en onveiligheid,
lijkt de hemel soms van koper.
Geen gebed komt erdoorheen
en ik verstik in onzekerheid.

Heer wilt U mij helpen,
als ik moe ben of verward,
dat het geloof in mijn verstand
ook zal leven in mijn hart!

En dat Uw armen om mij heen zijn
en Uw liefde mij omgeeft.
Dat ik zal zien, als ik terugkijk,
dat U mij gedragen heeft.

Elisa Krijgsman/Marcel Zimmer