In deze meimaand, Mariamaand, een gebed tot
haar die ons allen zo dierbaar is.

Maria,
Voordat we met z’n allen weer op weg gaan,
willen we nog even stil blijven staan.
Bij Maria, door God, als Moeder ons gegeven,
want juist Maria betekent zoveel in ons leven.
Hoe vaak zullen wij als gelovige mannen en vrouwen
in angst en nood onze handen vouwen?
En vragen: Maria, help toch, is dit echt Gods besluit?
Hoe komen wij deze zorgen weer uit?
Zorgen in ziekte, in tegenspoed, met werk,
zorgen om kinderen die het moeilijk hebben met de kerk.
Maria hebt u er wel eens bij stil gestaan,
dat onder de H. Mis onze gedachten vaak gaan,
naar dingen die ons in huis bezig houden?
Geldzorgen, ruzies die ons toch berouwen.
Zou u dan vandaag, daar dacht ik nu aan,
voordat wij weer met onze dagelijks werk bezig gaan,
eens even naar Uw Zoon willen gaan,
die alle namen van ons in Zijn handen heeft staan.
En zeggen: Luister Jongen, geef al deze mannen en vrouwen,
in ons een geweldig vertrouwen.
En geef aan jong en oud en stuk voor stuk,
in hun aardse bestaan een beetje geluk.
Laat ze niet jaloers zijn op elkaar,
Want ieder huis draagt zijn kruis, dat is zeker waar.
Alleen kun je daar misschien,
aan de buitenkant zo weinig van zien.
Geluk, echt geluk, enkel maar een kleinigheid,
een gesprek, een gebaar, soms een beetje van je tijd.
Kijk, Maria, Uw Zoon zal vast zeggen: Ik help ze deze dagen.
Dat ze allemaal iets goeds uit zullen dragen.
(schrijver onbekend)

Ik hoop dat wij, nu wij ons weer steeds wat vrijer kunnen bewegen,
er voor onze naaste zullen zijn.
En, wanneer we in de buurt van de kerk zijn,
even binnenlopen en een kaarsje bij Maria laten branden
als dank voor het leven dat ons gegeven is.

Wilhelmien Wichers Schreur, pw.