Het boekje ‘Beterschap’ is uitgegeven in 1999.
Toch past het helemaal in deze tijd.

Verrijkt
Ziek, heel ziek is ze geweest. Een virus overgehouden aan een reis door India.
Een virus, waar men geen greep op had. Het ene onderzoek na het andere.
Artsen, die het niet eens konden worden. En steeds beroerder voelde ze zich.
Het was om wanhopig van te worden.
het zou de reis van haal leven zijn. Was ze maar thuis gebleven.
De reis van haar leven werd een reis die haar leven totaal ontwrichtte.
Een reis die haar levenslang zou heugen, maar dan in uiterst pijnlijke zin.
Pas na een half jaar verloor het virus terrein en zette het herstel in.
En nu, weer een half jaar later, kun je zeggen dat ze weer de oude is.
Hoewel, de oude…
Het afgelopen jaar heeft haar wel veranderd. Heel schokkend, heel
ontgoocheld was het allemaal. Pijn die niet overging, een slopende moeheid.
Medicijnen die maar niet hielpen. Hun enige werking was een reeks bijwerkingen.
Een afschuwelijke tijd, ook en niet het minst vanwege haar baan.
Een baan waarvoor alleen zij in het bedrijf gekwalificeerd was.
Toch is ze ondanks alles door dat jaar van ziekte verrijkt. Het heeft haar
wijzer gemaakt, mooier, menselijker.
Ze heeft ontdekt waar haar werkelijke prioriteiten liggen. Sommige dingen
die ze vóór India als hoogst belangrijk ervoer, hebben hun urgentie verloren.
Weer andere zaken, die haar tot die tijd maar matig interesseerden,
hebben nu haar volle aandacht. Ze weet nu welke woorden haar dragen:
trouw, respect, verwondering, vriendschap, liefde.
Op deze grondwoorden is haar bestaan afgestemd.
Wijzer, mooier, menselijker. Haar buitenlandse reis mondde uit in een
binnenlandse, een innerlijke reis. Een reis door het continent van haar ziel.
Een vrouw ontmoette ze, een pracht van een vrouw.
Zichzelf ontmoette ze, zichzelf in haar ware gedaante.
(Hans Bouma en Evelyne Dessens)

Dat ook ons leven gedragen mag worden door geloof, trouw, respect,
verwondering, vriendschap en liefde.
Wilhelmien Wichers Schreur, pw.